به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز با انتشار گزارشی در پایگاه اینترنتی خود درباره اقدامات جنجالی اخیر و موج بازداشت‌ها در عربستان نوشت: اگر ایران این اقدامات را انجام داده بود، واکنش آمریکا چه بود؟! احتمالاً چنین اقداماتی اگر از سوی ایران انجام شده بود با «خشم» دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، اعضای کنگره و بسیاری دیگر از افراد و گروه‌های دیگر در این کشور مواجه می‌شد.

در گزارش نیویورک تایمز آمده است: این چالش سیاست خارجی را (برای آمریکا) در نظر بگیرید: یکی از سران خاورمیانه (منظور محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی) برای افزایش سلطه خود در داخل کشورش به بازداشت های گسترده –بدون طی کردن روند معمول– روی می آورد و افراد وفادار به خودش را در وزارتخانه های حساس می‌گمارد. این فرد همچنین بر شدت انتقاداتش از رقیب منطقه‌ای (منظور ایران) می افزاید و این کشور را به اعلان جنگ (علیه عربستان سعودی) متهم می کند. از سوی دیگر، یکی دیگر از سران خاورمیانه (سعد حریری، نخست وزیر لبنان) پس از ورود به عربستان به ظور ناگهانی از سمت خود استعفا می کند و به کشورش بازنمی‌گردد.

 نگارنده مطلب در ادامه می افزاید: می توان حدس زد که اگر همه این رویدادها در ایران اتفاق می افتاد، ترامپ، اعضای کنگره و دیگر افراد و گروه های آمریکایی واکنش شدیدی به این اقدامات نشان می دادند. این اقدامات جنجالی هفته گذشته در عربستان سعودی و به دستور بن سلمان صورت گرفت. این در حالی است که ترامپ در یک پیام توییتری از اقدام بن سلمان در بازداشت گسترده شاهزادگان سعودی حمایت کرد. او در توییت خود نوشت: من به طور کامل به «سلمان بن عبدالعزیز آل سعود»، پادشاه عربستان سعودی و «محمد بن سلمان»، ولیعهد این کشور اطمینان دارم. آن‌ها دقیقا می دانند دارند چه کار می‌کنند.

نیویورک تایمز در ادامه می‌افزاید: البته میان جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی یک تفاوت عمده وجود دارد؛ عربستان متحد آمریکاست و ایران دشمن آمریکا. سیاست (خارجی) آمریکا تاکنون بر این مبنا نبوده است که بر اقدامات بی‌ثبات‌کننده متحدان خود در منطقه خاورمیانه مهر تأیید بزند. این در حالی است که تحت فرمانروایی بن سلمان، سیاست های سعودی –چه در داخل عربستان و چه سیاست خارجی این کشور–به طور فزاینده ای «خصمانه» شده است. ولیعهد عربستان افزون بر راه اندازی جنگ قدرت در داخل این کشور، حملات نظامی علیه یمن را شدت بخشیده، بر محاصره قطر –یکی دیگر از متحدان آمریکا در خاورمیانه– ادامه داده و اظهارات خصمانه علیه ایران را نیز افزایش داده است. سعد حریری، نخست وزیر مستعفی لبنان، هفته گذشته در حالی که در ریاض، پایتخت عربستان به سر می‌برد، از سمت خود کناره گیری کرد. با توجه به شرایط کنونی، این استعفا به یک معما تبدیل شده است. واکنش ترامپ نشان می دهد او با حمایت کامل از اقدامات جنجالی این متحد خود مشکلی ندارد. اما باید گفت پشتیبانی بی چون و چرای رئیس جمهور آمریکا از اقدامات این شاهزاده سعودی (بن سلمان) نگرانی‌ها را درباره افزایش تنش‌ها در خاورمیانه و به خطر افتادن منافع آمریکا افزایش داده است.

در پایان گزارش نیویورک‌تایمز آمده است: رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه آمریکا، بر خلاف رئیس خود (ترامپ) به این حقیقت آگاهی دارد. تیلرسون روز جمعه با اشاره به موضوع حریری و با تأکید بر لزوم حفظ استقلال سیاسی لبنان، درباره هرگونه استفاده عربستان از این کشور در جنگ نیابتی با رقیبش هشدار داد. اظهارات محکم تیلرسون به طور غیرمستقیم در نکوهش سیاست های عربستان سعودی و مواضع ترامپ بود. 

به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ دادستانی تهران براساس شکایت شورای امنیت ملی مبنی بر اقدام این روزنامه برخلاف سیاستهای اصولی و بین جمهوری اسلامی ایران در مسایل و امنیت منطقه ای روزنامه کیهان را برای دو روز (شنبه 20 و یکشنبه 21 آبان) توقیف کرد.

بنابر این علت توقیف کیهان، شکایت شورای عالی امنیت ملی بوده است.

هیئت نظارت بر مطبوعات دو روز گذشته به روزنامه کیهان بابت تیتر «شلیک موشک انصارالله به ریاض، هدف بعدی دوبی»، که خلاف مصالح و امنیت ملی تشخیص داده شد، تذکر داده بود.

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی روزنامه القدس‌العربی چاپ لندن در یادداشتی نوشت: محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، بعد از به زندان انداختن چهره‌های سرشناس دینی و فرهنگی به عنوان مجازات آن‌ها برای سکوت در برابر بحران با قطر، این بار پا را فراتر گذاشته و در اقدامی جسورانه‌تر و مخاطره‌آمیزتر دستور بازداشت چهره‌های اقتصادی، مالی و اداری را صادر کرده است که تا اندک زمانی پیش موجب افتخار عربستان و عربستانی‌ها بودند. سرشناس‌ترین این افراد شاهزاده ولید بن طلال، امیر متعب بن عبدالله، رئیس گارد ملی، خالد تویجری، رئیس سابق دیوان پادشاهی، و عادل فقیه، وزیر سابق اقتصاد، هستند.

در ادامه این یادداشت آمده است: با این تصمیمات، تقریبا هیچ کس خارج از دایره ظن و شبهه قرار نمی‌گیرد. عربستان همه چهره‌های شاخص خود را از دست داده و باید پرسید آیا عربستان هیچ فرد درستی غیر از ولیعهد و پدرش ندارد؟ با توجه به این رویکرد در عربستان دیگر هیچ فردی لیاقت آزادی را ندارد.

اقدام ولیعهد عربستان خطرناک است؛ زیرا با بی‌باکی و بی‌مسئولیتی فراوان همراه است، ضمن آن که نشان‌دهنده شتابزدگی و بی‌صبری برای رسیدن به نتایجی تضمین نشده است. خطرناک‌ترین مسئله هم این است که این اقدام از روی انتقام‌جویی صورت می‌گیرد که نادیده گرفتن آن ممکن نیست؛ اما بدترین قسمت ماجرا این است که این حمله گسترده، بدون شفافیت و شجاعت سیاسی یا تجربه اداری و نیز بدون هوشمندی حکومت انجام شده و همانند حمله قبلی است که به علمای دین و فرهیختگان شده است در حالی که آن‌ها روزی پشتوانه اصلی حاکمان سعودی بودند. فقط یک نفر می‌تواند این رخداد‌ها را در داخل و خارج از عربستان تفسیر کند و آن هم کسی است که از اتهامات وارد شده به بازداشت‌شدگان گروه اول یا گروهی که شنبه بازداشت شدند، مطلع است؛ افرادی که هیچ کس دقیقا نمی‌داند آن‌ها کجا هستند و چه کسی از آنان بازجویی می‌کند.

ولیعهد سعودی برای رسیدن به تخت پادشاهی شتابزده عمل می‌کند

چه کسی به این فرد (محمد بن سلمان)، به راه انداختن جنگ داخلی را تلقین کرده است در حالی که در جنگ‌های منطقه‌ای دیگری غرق شده و به راحتی و به سلامت از آن‌ها خارج نخواهد شد. شکی نیست که پای تشویق آمریکا و ترامپ برای اجرای اصلاحات در میان است. به نظر می‌رسد بن سلمان در این جنگ داخلی بیشتر تحت تاثیر عوامل ذاتی و روانی است تا سیاسی و موضوعی. تقریبا پوشیده نیست که او هوس قدرت دارد و برای رسیدن به هرم قدرت در عربستان شتابزده است. می‌خواهد تخت شاهی را از پدرش تحویل بگیرد و فضا برای او به تنهایی بدون وجود صدای مخالف مهیا شده است، هر چند در عربستان هیچ اثری از مخالفت علنی با مفهوم شناخته شده آن در کشور‌های دیگر وجود ندارد و بن سلمان «بیعت» و اعتماد مطلقی که رسانه‌های سعودی از آن خبر دادند برای خود ایجاد کرده است.

باید در شخصیت و شیوه نگاه محمد بن سلمان تامل کرد

القدس‌العربی در ادامه نوشت: هوس قدرت و شتاب برای رسیدن به آن با جزئیات روانی و مزاجی دیگری مانند نبود اعتماد به نفس و ترس از شکست، در شخصیت ولیعهد به وجود آمده است. رسیدن به تفسیری خارج از این عنوان برای توصیف اقدامات وی دشوار است. این ارزیابی با مواضعی که حاکی از نادیده گرفتن مردم (احمق فرض کردن آنها) است تایید می‌شود. مثلا بن سلمان گفت: «سی سال دیگر را برای جدال دینی هدر نمی‌دهیم و این {افراط‌گرایان} را فورا از بین می‌بریم»؛ و در جایی دیگر گفت: «بحران با قطر بسیار بسیار ناچیز است». آیا این گونه اظهارات باعث نمی‌شود که ما در شخصیت این فرد و شیوه نگاه او به مردم تأمل کنیم؟

فردی که می‌خواهد عربستان را از افکار قرون وسطایی خارج کند، چیز‌هایی می‌گوید و کار‌هایی می‌کند که مانع این خروج می‌شود و تصمیماتی می‌گیرد که صدق نیت و توانمندی‌های وی و حتی متانتش را زیر سوال می‌برد. نمی‌توان عامل خارجی را هم نادیده گرفت. شکی نیست که ولیعهد سعودی به وجهه خود در برابر افکار عمومی جهان غرب و سران جهان بسیار اهمیت می‌دهد. موج بازداشت‌ها بخشی از برنامه اصلاحات اوست که می‌خواهد در کشور اجرا کند و از طریق این بازداشت‌ها می‌خواهد پیام‌هایی با این مضمون ارسال کند که هیچ چیز مانع نقشه من نمی‌شود و هیچکس بالاتر از قدرت من نیست و هیچ کس هر چقدر هم مقامش بالا و نفوذش زیاد باشد مصونیت نخواهد داشت.

غرب در حال لذت بردن از جنگ داخلی عربستان است

مضمون پیام او به غرب هم این است که «من به وعده‌های خود وفا کردم پس بعد از این که مدتی به اتهام‌زنی علیه عربستان درباره گسترش افراط گرایی دینی و تروریسم پرداختید، حالا به من کمک کنید.»، اما همین غرب خیلی زود به نظر می‌رسد که در حال لذت بردن از این جنگ داخلی است. نه از آن حمایت می‌کند و نه از بابتش نگران است. منتظر مانده که ببیند چه می‌شود.

حتی اگر ثابت شود که بازداشت‌شدگان در پرونده‌های فساد و سرقت و سوء مدیریت دست داشته اند، روش نمایشی و گزینشی که برای برخورد با مسئله انتخاب شد، بی‌منطق است و در درون خود بذر شکست و حتی بازگشت پیامد‌های آن به صاحبانش را به همراه دارد.

چه کسی ولیعهد را به خاطر رفتارش مورد پیگرد قرار خواهد داد؟

پرسش دیگر این است که چه کسی بن سلمان را به خاطر رفتارش مورد پیگرد قرار خواهد داد؟ توجه داریم که از او جز نبوغ و پاکی خبری منتشر نمی‌شود. بن سلمان با سرمایه‌گذاری ۴۵ میلیارد دلاری از اموال عمومی در جلسه‌ای ۴۵ دقیقه‌ای با رئیس بانک ژاپن موافقت کرد و یک سال قبل اخباری -که تکذیب هم نشد- از خرید یک قایق کروز به ارزش ۵۰۰ میلیون دلار از تاجر روسی آن هم در اوج تنگنای مالی عربستان که هنوز ادامه دارد منتشر شد. دو ماه قبل مجله آمریکایی نیوزویک نوشت نخستین گام‌های اصلاحات این است که حکام و شاهزادگان سعودی فرق بین اموال عمومی و اموال خصوصی خود را بفهمند. امروز سعودی‌ها علاوه بر این نکته باید بدانند و یاد بگیرند که تاریخ در دفتر خود موفقیت تجربه انتقال از یک نقیض به نقیض دیگر را با سرعتی که امور در عربستان در جریان است، ثبت نمی‌کند.

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از المیادین، یگان موشکییمن با موشک بالستیک از نوع قاهر ام ۲ پایگاه نظامی الرویک وابسته به نیرو‌هایعربستان را در استان مأرب در شرق صنعا هدف قرار داد.

هنوز از میزان تلفات مزدوران سعودی در این حمله موشکی گزارشی منتشر نشده است.

شبکه المسیره نیز اعلام کرد توپخانه ارتش و کمیته‌های مردمی یمن، نیروهای سعودی را در پایگاه‌های الکرس، الدخان و العبادیه در استان جیزان عربستان هدف قرار دادند.

به گزارش  حوزه دولت گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی عصر دوشنبه در دیدار ژنرال "قمر جاوید باجوا" فرمانده ارتش پاکستان اظهار کرد: اراده جمهوری اسلامی ایران بر یک رابطه مستحکم، برادرانه و صمیمانه با همسایگان منطقه‌ای و از جمله پاکستان است و این روابط بی‌تردید مورد خواست دو ملتی است که عمق روابط آنان با یکدیگر اکنون فراتر از روابط سیاسی دو کشور است.

رئیس‌ جمهوری، با استقبال از گسترش و تقویت همکاریهای دفاعی و نظامی تهران_ اسلام آباد در جهت تحکیم ثبات و امنیت منطقه، تصریح کرد: همکاری‌های نظامی و دفاعی دو کشور نیز همپای روابط و همکاری ها در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی توسعه یافته و تقویت شود.

رئیس جمهور با بیان اینکه تاریخچه همکاری نظامی و دفاعی ایران به دهه ها قبل باز می‌گردد و امروز ما برای توسعه این روابط آماده‌ایم، گفت: با توجه به اراده دو دولت ایران و پاکستان بر تقویت مناسبات و همکاری‌ نیروهای مسلح، این همکاری ها می‌توانند با توسعه فعالیتهای آموزشی و مانورهای مشترک، همکاری در صنایع نظامی و انتقال تجربیات تعمیق یابد.

 روحانی، تروریسم و اختلافات فرقه‌ای و قومی را دو مشکل امروز جهان اسلام برشمرد و با تاکید بر نقش برخی قدرتها در ایجاد و تقویت این مشکلات و اختلافات در منطقه، اظهار کرد: قدرتها علاقه‌ای به اتحاد و برادری میان مسلمانان ندارند چرا که اگر این اتحاد و برادری تقویت شود، بی تردید کشورهای اسلامی بدون حضور دیگران قادر به حل مشکلات خواهند بود.

رییس جمهور با اشاره به اشتراک نظر دو کشور در خصوص ضرورت حفظ وحدت میان کشورهای اسلامی و مبارزه با تروریسم و نقش برخی قدرتها در ایجاد این مشکلات، گفت: همکاری‌های ایران و پاکستان می تواند زمینه برای اتحاد بیشتر میان کشورهای اسلامی را نیز فراهم کند. هدف ما تقویت روابط میان کشورهای اسلامی است و تردیدی نیست که اختلافات میان کشورهای اسلامی با گفت وگو قابل حل و فصل است.

روحانی تقویت بیش از پیش امنیت مرزهای مشترک دو کشور را ضروری خواند و اظهار کرد: مرزهای ایران و پاکستان باید مرز دوستی، توسعه و گردشگری بین دو ملت باشد و نباید اجازه داده شود برخی گروهکهای تروریستی، این مرزها را ناامن کنند.

رئیس جمهور هدف ایران را در منطقه، تقویت برادری و ثبات و وحدت میان این کشورها عنوان کرد و با اشاره به اینکه تروریسم معضلی برای همه کشورهای منطقه است، گفت: حضور ایران در عراق و سوریه برای مبارزه با داعش و سایر گروهکهای تروریستی و به دعوت دولت‌های این کشورها انجام شده و نتایج مثبت آن نیز برای این دو کشور و منطقه اکنون کاملا مشهود است؛ اما سوال بزرگ این است که هدف از حملات نظامی، تخریب و کشتار مردم یمن چیست؟

فرمانده ارتش پاکستان نیز در این دیدار روابط ایران و پاکستان را روابطی برادرانه ، ریشه دار و عمیق خواند و تاکید کرد که اسلام آباد خواهان گسترش همکاری های نظامی و دفاعی خود با تهران، همپای مناسبات تاریخی و اقتصادی است.

ژنرال "قمر جاوید باجوا" با تشریح اقداماتی که برای تقویت امنیت در مرزهای ایران و پاکستان انجام شده، گفت: مردم پاکستان پیوسته برای مردم ایران بویژه بخاطر شجاعت و ایستادگی در برابر قدرتها و مهاجمین، احترام ویژه ای قایل هستند و ما مصمم به گسترش روابط با ایران در همه حوزه ها هستیم.

وی با اشاره به گسترش تروریسم و افراطی‌های تکفیری در منطقه، اتحاد میان کشورهای اسلامی را ضروری خواند و خاطرنشان کرد: باید اختلافات میان برخی کشورهای اسلامی در میز مذاکره حل و فصل شود و نباید به کشورهای غربی اجازه داد که به این اختلافات با هدف فروش تسلیحات خود، دامن بزنند.

به گزارش خبرنگار احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، روز 13 آبان که در تقویم به عنوان روز مبارزه با استکبار جهانی نام‌گذاری شده، یادآور سه واقعه مهم در تاریخ معاصر ایران یعنی تبعید امام خمینی(ره) به ترکیه در 13 آبان 1343، شهادت و زخمی شدن تعدادی از دانش‌آموزان در 13 آبان 1357 و تسخیر لانه جاسوسی در 13 آبان 1358 است.

در ادامه شرح یکی از وقایعی که منجر به ثبت شدن نام 13 آبان 1357 در تاریخ انقلاب اسلامی شد، را می‌خوانید.

دانش آموزان که به حق یکی از ارکان و پایه‌های مهم پیروزی انقلاب اسلامی بودند، همچون دیگر گروه‌ها در اطاعت از فرمان حضرت امام (ره) که همه را دعوت به مبارزه بی امان با رژیم  شاه کردند، سر از پا نشناختند.

صبح روز 13 آبان 1357، دانش‌آموزان در حالی که مدارس را تعطيل کرده بودند، به سمت دانشگاه تهران حرکت کردند تا صدای اعتراض خود را به گوش همگان برسانند. اين جوانان پر شور و خداجو گروه گروه، وارد دانشگاه شدند و به همراه دانشجويان و گروه‌های ديگری از مردم  اجتماع کردند.

بعد از این تجمع نیروهای نظامی مستقیم به سوی جمعیت تیراندازی کردند و به دلیل بسته بودن درهای دانشگاه هیچ یک از دانش‌آموزان نتوانستند از آتش گلوله‌‌های مأموران فرار کنند و این امر تلفات آنان را افزایش داد و تعدادی زیادی از دانش آموزان و دانشجویان شهید و یا مجروح شدند.

این جنایت توسط دولت «آشتی ملی» شریف امامی صورت گرفت. حادثه 13 آبان 1357 بعد از حادثه 17 شهریور آن سال، دومین خونریزی عمده دولت شریف امامی بود.در حالی که عمر سیاسی این دولت از 70 روز تجاوز نمی‌کرد. ابعاد حادثه دانشگاه به حدی بود که وقتی در برنامه اخبار شبانگاهی گزارش تیراندازی مستقیم سربازان به روی دانش‌آموزان در دانشگاه از شبکه سراسری تلویزیون پخش شد، وزیر علوم بلافاصله استعفا داد و فردای آن روز کابینه شریف امامی نیز سقوط کرد. از آن پس روز 13 آبان «روز دانش‌آموز» نامیده شد.

 در آن زمان امام راحل به فرانسه مهاجرت کرده بودند، به همین علت فردای آن روز پیامی  از پاریس برای امت قهرمان ایران فرستادند و فرمودند: "عزیزان من صبور باشید که پیروزی نهایی نزدیک است و خدا با صابران است. ایران امروز جایگاه آزادگان است… من از این راه دور چشم امید به شما دوخته ام… صدای آزادیخواهی و استقلال طلبی شما را به گوش جهانیان می‌رسانم". 

یوم اللّه سیزده آبان، یادآور حماسه‌ها، ایثارها و فداکاری‌های دانش آموزان عزیزمان است. این روز باشکوه بدین سبب روز «دانش آموز» نامیده شد، تا خاطره فرزندان دلیر انقلاب برای همیشه جاودان بماند و درسی فراموش ناشدنی برای تمام دانش آموزان در سراسر گیتی باشد که با ابرقدرت‌های چپاول گر به مبارزه بی امان بپردازند و عزّت را بر زندگی ذلت بار ترجیح دهند.

روز سیزدهم آبان به همه مستضعفان جهان آموخت که بر ضد مستکبران قیام کنند و حقوق از دست رفته خویش را از چنگال استکبار و استعمار بیرون کشند. پیام روز سیزدهم آبان به مسلمانان این است که تنها در برابر پروردگار جهانیان و مکتب توحید به نماز بایستند و فقط در پیشگاه خدا به کرنش بنشینند و تا همیشه زمان در برابر ظلم و زورگویی ابرقدرت‌ها سرتسلیم فرود نیاورند.

قسمت‌هایی از بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با دانش‌آموزان و دانشجویان در 95/08/12

روز سیزدهم آبان که نام آن را در کشور روز [مبارزه با] استکبار نهاده‌اند، به نظر من -ضمن اینکه آن نام، نام درستی است- روز جوان است؛ روز جوان مؤمن، جوان انقلابی، جوان شجاع، جوان دلاور، جوان مبتکر، جوانی که دست به کاری میزند که دشمن را از ابتکار، و از حرکت بازمیدارد. به این معنا روز جوان است.

بخش‌هایی از بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با دانشجویان و دانش‌آموزان در 1381/08/13

 اوّلین مضمون سیزده آبان عبارت است از رویارویی رژیم امریکا با نهضت اسلامی و بیداری اسلامی. علّت هم این بود که آنها حدس میزدند اگر اسلام در دل مسلمانان احیاء شود و در عمل آنان تجلّی پیدا کند، این قضیه منحصر به ایران نخواهد ماند و دنیای اسلام را فراخواهد گرفت؛ همچنان که بعد از پیروزی انقلاب، در فلسطین، لبنان و بسیاری از کشورهای اسلامی و عربی، همین معنا تجربه شد. با گذشت چند سال، نهضت اسلامی در ایران اوج گرفت. در سیزده آبان سال پنجاه‌وهفت - قبل از پیروزی انقلاب - کشتار دانش‌آموزی پیش آمد؛ یعنی باز چهره خشن رژیم که پشت سرش دستگاههای اطّلاعاتی امریکاییها بود، نمایان شد. این هم باز مقابله با نهضت اسلامی بود؛ البته با خشونت حیوانی. همان روزها رئیس جمهور امریکا و دست‌اندرکاران رسانه‌اىِ امریکایی، از ایران به عنوان یک نقطه ایده‌آل و جزیره ثبات و امنیت اسم میآوردند و به آن تفاخر میکردند و از حرفهای حقوق بشر و چیزهایی که الان میشنوید امریکاییها دائم تکرار میکنند، هیچ خبری نبود!